خانواده به عنوان اولین پله یک جامعه بسیار ارزشمند و محبوب است و در اسلام هیچ بنایی محبوب تر از خانواده پایه ریزی نشده است چنانکه در قرآن از زن و مرد به عنوان لباس یکدیگر یاد شده است: «هُنّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنّ؛ آنها لباس شما هستند، و شما لباس آنها. هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید». (بقره: 187) مردان در این روابط بیشتر به دنبال روابط جنسی بوده اما در طرف مقابل زنان به دنبال به دست آوردن روابط عاطفی قوی، به سمت روابط فرا زناشویی می روند.
باتوجه به اینکه ایران به عنوان ام القرای جهان اسلام بخاطر انقلاب اسلامی در دنیا شناخته شده است همواره مانند سیبل برای تیر اندازی دشمنان به پایه اسلام تشبیه می شود. از این رو دشمنان اسلام برای از بین بردن ایندین الهی سعی در تخریب پایه ابتدایی آن یعنی خانواده دارند و بهترین راه برای تخریب خانواده ها تزریق فرهنگ غربیست و این وظیفه بر دوش شبکه های ماهواره ای فارسی زبان است.
هدف اصلی فیلم‌ها و سریال‌های ماهواره‌ای، زدودن تقوا، حیا، شرم، وفاداری، تعهد و حس مسئولیت در خانواده‌ها و ایجاد حس رقابت جنسی و تفکر آزاد‌اندیشی مطلق است. در این نوع برنامه‌ها، زن و مرد به جای اینکه انیس و مونس هم باشند، به صورت رقیب یکدیگر نمایش داده می‌شوند و نسبت به هم وفاداری، تعهد و پای‌بندی ندارند.
اعضای یک خانواده وقتی در سریال‌های ماهواره‌ای، خیانت و روابط آزاد زن و مرد را تماشا می‌کنند، این احساس به آنها دست میدهد که این افراد در زندگی خود موفق هستند و هیچ مشکلی ندارند. در نتیجه، با تماشای این برنامه‌ها خانواده دچار پوسیدگی می‌شود، که پیآمدهای منفی آن در جامعه، بی‌بند و باری دختر‌ها و پسر‌ها وافزایش آمار طلاق است.
وقتی که زن می بیند شوهرش بخاطر افکار جنسی که اورا احاطه کرده است توان برطرف کرد نیاز عاطفی وی را ندارد به دنبال شخصی می رود (دوست پسر) که بتواند این نیاز را برای او برطرف کند. و کار تاجایی پیش می رود که زن بین انتخاب دوست پسر و شوهر دچار تردید می شود.
نمونه این خیانت ها و این بی بندوباری ها را می توان در اعضای شبکه های ماهواره ای مانند من و تو وفارسی وان دید و باید اندکی با خود فکر کرد چطور افرادی که خود پایبند اخلاق و خانواده نیستند می توانند برای ما فرهنگ سازی کنند؟
ناآگاهی خانواده از خطرات شبکه های ماهواره ای باعث شده تا کانون بسیاری از خانواده ها تحت تاثیر آثاری تخریبی این فناوری متزلزل شود. از سوی دیگر برخی شبکه های ماهواره ای مانند فارسی وان و زمزمه و من و تو با انتخاب سریالهایی از کشورهای آمریکای لاتین و اسپانیا و جذب مخاطب بالا تلاش گسترده ای را برای رواج روابطفرازناشوئی در میان خانواده ها به خصوص جوانان آغاز کرده اند.
پ,ن: وفاداری، تعهد، گذشت و عشق، پایه‌های اصلی استحکام خانواده است و طبق آیه شریفه «وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ»(روم: 21) باید مودّت، رحمت و محبت در خانواده‌ها شکل بگیرد. در خانواده‌هایی که روابط بین فردی بر اساس مهر و محبت، عطوفت و صمیمیت برقرار است، نشاط و شادی حاکم می‌شود و هیچ‌گاه ناامیدی پیش نخواهد آمد.
شاید شما هم کلیپ مادر شهیدی را که نمایانگر گریه‌ها و انتظار این مادر در استقبال از شهدای گمنام است مشاهده کرده‌اید. این کلیپ با عنوان «گمنام 61» بارها در فضای مجازی و رسانه ملی منتشر شده است. (برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه شود) ایشان مادر شهید بزرگوار بهروز صبوری هستند. ماد شهید صبوری در مراسم تقدیر از عوامل فیلم «شیار 143» گفت: آرزوی من این است که بعد از این همه سال تنها یک بند انگشت از فرزندم برای من بیاورید. و حالا بعد از این همه سال یوسف گم گشته به قلب مادر بازگشته است. نهایتاً تحقیقات در این زمینه مشخص کرد که پیکر مطهر شهید بهروز صبوری در جریان به خاک سپاری جمعی از شهدای گمنام در دانشگاه خلیج فارس بوشهر در اردیبهشت ماه سال 1389 به خاک سپرده شده است. اما چند خط برای مادر شهید : سلام مادر بزرگوار. اولین بار که گریه هایت را دیدم در یادمان شهدای دهلاویه بود. دعایم این بود کاش می شدیوسف گم گشته ات برگردد. کاش می شد داماد بی نشانت برگردد. اما او بود و شما گرد جهان به دنبال او. شاید دلش دلبری می خواست. اما من می گویم بهروز خودش را از ما پنهان کرده بود. از ما که هر روز روی خوناو پا می گذاریم. شاید می دانست روزی به او افراطی خواهند گفت، روزی کم سواد خواهند گفت و روزی بی ترمز خواهند گفت. اما حالا که شما به یوسف گم گشته ات رسیدی دعای کن تا ماهم یوسف مان را پیدا کنیم که سال هاست ماهم گرد جهان می گردیم اما غافل از آنکه او بدنبال ماست.... ب,ر,ن : قابل توجه حاج آقای ساکت فتنه: بی ترمز که باشی شهید می شوی. بی ترمز که باشی گمنام می شوی. بی ترمز که باشی از پول و مقام و خانه مجلل و تفریح و افتخارات و تحصیل و عشق خواهی گذشت تا به سوی معبود راهی شوی....
بانویی می گفت:
عبور باد از لای چتری های بلوندت را دیدم،
و من تار مویی را که پیشانی ام را قلقلک میداد به زیر مقنعه هدایت کردم!
به آستین های کوتاه مانتویت خیره شدم!
و من ساق دست هایم را صاف کردم!
به مانتوی نازک و یقینا خنک تو فکر کردم!
و من چادرم را روی سرم مرتب کردم!
برای من همین بس بود که راننده ی تاکسی مرا با احترام خانوم خطاب می کند!
و تو را خانومی...!
. آموزش حجاب در مدارس مدارس، مراکز تعلیم و تربیت و تزکیه اند. آموزش عملی احکام دینی، بخشی از وظایف معلم و دانش آموز را تشکیل میدهد. توصیه، بدون تعلیم و تربیت، پوشش دینی را به دستوری خشک و تحمیلی مبدل می سازد، ولی توصیه ی هم راه با معرفت، پذیرش آن را آسان می کند. معرفت به حجاب، ضامن اجرا و دوام آن است. آن گاه که پوشش دینی در محیط های اجتماعی و پس از پایان تحصیلات، به شکل فرهنگ پذیرفته شده درآید، رسمیت علمی پیدا می کند. 2. تشویق 3. فعالیت های علمی، فرهنگی و هنری اساساً حضور زنان پوشیده در صحنه های مختلف جامعه، آثار مثبت و چشم گیری در همگانی کردن فرهنگ حجاب اسلامی در جامعه دارد. پخش آیات، روایات و کلمات حکمت آمیز و تصاویر الهام بخش درباره ی حجاب در محیط های عمومی، تابلوهای شهری و محیط های مناسب دیگر نیز به تقویت این فرهنگ خواهد انجامید. 4. تقویت فرهنگ غیرت «یا ایها الذین آمنوا قوا انفسکم و اهلیکم ناراً وقودها الناس و الحجاره؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده ی خویش را از آتش دوزخی که هیزمش از مردم و سنگ خاراست، حفظ کنید.»[1]پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «خداوند بینی هر یک از مؤمنانی را که غیرت نمی ورزند، به خاک می مالد.»[2] ایشان در سخنی دیگر، غیرت را از ایمان می داند[3]. 5. نظارت بر رسانه های جمعی رسانه ها به ویژه صدا و سیما در ساختار فرهنگ اجتماعی مردم نقش مهمی دارند و می توانند با نوع برنامه های خود، آنان را به فساد یا صلاح بکشانند. کمترین تسامح در اعطای امتیاز کار فرهنگی جهت راه اندازی مؤسسه های هنری، نمایش تئاتر و فیلم و انتشار روزنامه، مجله و کتاب، به نفوذ فرهنگ بیگانه و ابتذال اخلاقی می انجامد. شرط پوشش دینی در تهیه و خرید فیلم ها و برنامه های تلویزیونی، ضرورتی انکارناپذیر است.حتی نمایش دختر بچه ها با وضع نامناسب از سیمای جمهوری اسلامی، بدآموزی فرهنگی دارد. برخی والدین فکر می کنند دیدن صحنه های مستهجن در فرزندان شان تأثیری ندارد یا چون آن را درک نمی کنند، مسئله را جدی نمی گیرند. این توهمی بیش نیست. بچه ها این مسئله را خوب درک می کنند و از آن تأثیر می پذیرند. این صحنه ها بر روح شان تأثیر منفی می گذارد و در بزرگ سالی ظهور می یابد. تصویب قوانین جامع و دقیق در این زمینه در مجلس شورای اسلامی و عمل کردن بدون تساهل و تسامح قوه ی قضائیه به قوانین یاد شده، سبب می شود فرهنگ حجاب ترویج یابد. قوه ی قضائیه سهمی مهم در حفظ سلامت جامعه دارد و اوضاع اخلاقی جامعه، کارنامه ی گویای این دستگاه است. نظارت جدی و دل سوزانه ی مسئولان دولتی بر محیط های تحت نظارت آن ها نیز از جمله عوامل ترویج حجاب و پیش گیری از بدحجابی در ادارات دولتی است. 7. احیای امر به معروف و نهی از منکر پس از تقویت ریشه های حجاب، شناخت معروف و اجرای امر به معروف و نهی از منکر تأثیر به سزایی در کنترل اجتماعی دارد. امر و نهی دینی، تکلیف عمومی است. زن، ناموس جامعه اسلامی است و همه باید در حفظ این گوهر الهی بکوشند.جامعه ی دینی، هیچ گونه تساهل و تسامحی را در این راستا برنمی تابد. بی اعتنایی در این راه پسندیده نیست ولی وسواس و بدگمانی هم کارساز نخواهد بود. مبنای طهارت و تقوا، تربیت و ایمان است. اگر فقط ترس پشتوانه ی پرهیز باشد، در جایی که چنین ترسی نیست، شخص از ارتکاب محرّمات پروا نخواهد داشت. پی آمد چنین فضایی، ایجاد نفاق و دورنگی و دوگانگی در معاشرت و پوشش و رفتار خواهد بود. 8. معرفی الگوهای تازه در پوشش یکی دیگر از عوامل فهم، تعریف درست از پوشش متناسب با سن و شرایط کاری بانوان است. الگویی که با رعایت معیارهای شرعی، آزادی عمل بیش تری را برای زنان مسلمان فراهم آورد. افزون بر این، با معرفی الگوی پوشش و تنوع دادن در آن، می توان تا حدود زیادی به نیازهای بانوان پاسخ داد. فرجام سخن از آن چه گذشت در می یابیم که طهارت و پاک دامنی، اصلی محوری در بینش اسلامی است. اسلام برای طهارت روحی و عفت عمومی، ارزش زیادی قائل است. تشریع برخی احکام مانند حجاب برای پیش گیری از تحریک جنسی است که با بهره گیری از پوشش مناسب بدن و خودداری از رفتارهای تحریک آمیز در مقابل نامحرم، محقق می شود. در حقیقت، عفاف، امری درونی است. اگر عفاف بر روح کسی حاکم باشد، در رفتار و گفتار و نوع پوشش او تأثیر می گذارد و از میزان تحریکش خواهد کاست. چون سود و زیان عفاف متوجه کل جامعه است، تمام بهای آن را نباید زنان بپردازند بلکه مردان نیز باید از هر نوع رفتاری که به نوعی موجب تحریک جنسی است، خودداری کنند. هم چنین اگر برخی افراد، حجاب و پوشش اسلامی را رعایت کنند و شماری دیگر بدان بی اعتنا باشند، بر روحیه ی مردم اثر منفی می گذارد. کسانی که مسلمانی آن ها مبتنی بر ایمان و منطق قوی نیست، به تدریج، قیود شرعی را یکی پس از دیگری کنار می نهند و هویت و شخصیت شان را از دست می دهند. چون شخصیت جدید نیز با ساختار وجودی آن ها بیگانه است. دچار بی هویتی می شوند.[4] از این رو، تجاهر به فسق و تظاهر به گناه، گناه مضاعفی است. گناه آشکار از حالت فردی و حوزه ی خصوصی بیرون می آید و جنبه ی اجتماعی پیدا می کند و آثار منفی آن دامن گیر دیگران نیز می شود زیرا چنین شخصی با کارش، دیگران را به گناه، دعوت و تشویق می کند.در این میان، حکومت اسلامی، در راستای عمل به وظیفه ی خود در ایجاد محیط سالم برای رشد مادی و معنوی جامعه، باید از گناه آشکار جلوگیری کند.اگر روح توحید و خداباوری بر آدمی حاکم شود، با حفظ ارزش ها و اصالت ها، فرد و جامعه اصلاح خواهند شد و مردم، خدا را حاضر و ناظر بر رفتارهای خود خواهند دید.
این اصل در تربیت آدمی، کاربرد فراوان دارد. ماهیت تشویق ها متفاوت است و می تواند بار عاطفی، مالی، تشریفاتی، شغلی، سیاسی، عملی و امثال آن داشته باشد که در ترویج فرهنگ حجاب مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر فردی نیازمند نوعی تشویق نباشد، باید از نوع دیگر بهره بگیریم. احترام لازم و محسوس مردم به بانوان با حیا و با حجاب جامعه سبب ترویج فرهنگ حجاب خواهد شد. همان طور که برخورد منفی با زنان بی حجاب نیز می تواند عاملی بازدارنده به حساب آید؛ با این شرط که حد و اندازه آن را باید رعایت کرد تا به لجاجت نینجامد.
انتشار نشریه و کتاب، تشکیل میزگردهای ادبی، فراخوانی مقاله، تعیین موضوع حجاب برای انشا و پرسش مهر، به کارگیری هنرهای تصویری، مسابقات فرهنگی و … آثار مثبتی دارند. تولید برنامه ها و فیلم های مفید و آموزشی نیز در رادیو و تلویزیون اثری فراگیر دارد. رعایت کامل پوشش دینی بانوانی که در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی می کنند یا عکسی که با پوشش اسلامی در صفحات مطبوعات به چاپ می رسد، آثار مثبتی دارد، چنان که پوشش های غیر شرعی نیز آثار زیان بار و گسترده ای بر فرهنگ جامعه می گذارد.
بی تردید، زنان با هر تفکر و عقیده ای، به نظر و سلیقه ی همسران خود در انتخاب های خویش از جمله لباس و وضع ظاهری توجه می کنند. از این رو، غیرت مندی مردان در نوع پوشش آن ها نقش به سزایی دارد. با توجه به این واقعیت، ترویج فرهنگ غیرت در میان مردان به ترویج و تحقق پوشش دینی در جامعه کمک می کند. خداوند در قرآن کریم می-فرماید:
6. فعالیت قوای سه گانه
گناه آشکار، از حالت فردی و حوزه ی خصوصی بیرون می آید و جنبه ی اجتماعی پیدا می کند و آثار منفی آن دامن گیر دیگران نیز می شود زیرا چنین شخصی با کارش، دیگران را به گناه، دعوت و تشویق می کند. 1. آموزش حجاب در مدارس مدارس، مراکز تعلیم و تربیت و تزکیه اند. آموزش عملی احکام دینی، بخشی از وظایف معلم و دانش آموز را تشکیل می دهد. توصیه، بدون تعلیم و تربیت، پوشش دینی را به دستوری خشک و تحمیلی مبدل می سازد، ولی توصیه ی همراه با معرفت، پذیرش آن را آسان می کند. معرفت به حجاب، ضامن اجرا و دوام آن است. آنگاه که پوشش دینی در محیط های اجتماعی و پس از پایان تحصیلات، به شکل فرهنگ پذیرفته شده درآید، رسمیت علمی پیدا می کند. 2. تشویق این اصل در تربیت آدمی، کاربرد فراوان دارد. ماهیت تشویق ها متفاوت است و می تواند بار عاطفی، مالی، تشریفاتی، شغلی، سیاسی، عملی و امثال آن داشته باشد که در ترویج فرهنگ حجاب مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر فردی نیازمند نوعی تشویق نباشد، باید از نوع دیگر بهره بگیریم. احترام لازم و محسوس مردم به بانوان با حیا و با حجاب جامعه سبب ترویج فرهنگ حجاب خواهد شد. همان طور که برخورد منفی با زنان بی حجاب نیز می تواند عاملی بازدارنده به حساب آید؛ با این شرط که حد و اندازه آن را باید رعایت کرد تا به لجاجت نینجامد. 3. فعالیت های علمی، فرهنگی و هنری اساساً حضور زنان پوشیده در صحنه های مختلف جامعه، آثار مثبت و چشم گیری در همگانی کردن فرهنگ حجاب اسلامی در جامعه دارد. پخش آیات، روایات و کلمات حکمت آمیز و تصاویر الهام بخش درباره ی حجاب در محیط های عمومی، تابلوهای شهری و محیط های مناسب دیگر نیز به تقویت این فرهنگ خواهد انجامید. 4. تقویت فرهنگ غیرت بی تردید، زنان با هر تفکر و عقیده ای، به نظر و سلیقه ی همسران خود در انتخاب های خویش از جمله لباس و وضع ظاهری توجه می کنند. از این رو، غیرت مندی مردان در نوع پوشش آن ها نقش به سزایی دارد. با توجه به این واقعیت، ترویج فرهنگ غیرت در میان مردان به ترویج و تحقق پوشش دینی در جامعه کمک می کند. خداوند در قرآن کریم می-فرماید: «یا ایها الذین آمنوا قوا انفسکم و اهلیکم ناراً وقودها الناس و الحجاره؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده ی خویش را از آتش دوزخی که هیزمش از مردم و سنگ خاراست، حفظ کنید.»[1]پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «خداوند بینی هر یک از مؤمنانی را که غیرت نمی ورزند، به خاک می مالد.»[2] ایشان در سخنی دیگر، غیرت را از ایمان می داند[3]. رسانه ها به ویژه صدا و سیما در ساختار فرهنگ اجتماعی مردم نقش مهمی دارند و می توانند با نوع برنامه های خود، آنان را به فساد یا صلاح بکشانند. کمترین تسامح در اعطای امتیاز کار فرهنگی جهت راه اندازی مؤسسه های هنری، نمایش تئاتر و فیلم و انتشار روزنامه، مجله و کتاب، به نفوذ فرهنگ بیگانه و ابتذال اخلاقی می انجامد. شرط پوشش دینی در تهیه و خرید فیلم ها و برنامه های تلویزیونی، ضرورتی انکارناپذیر است.حتی نمایش دختر بچه ها با وضع نامناسب از سیمای جمهوری اسلامی، بدآموزی فرهنگی دارد. برخی والدین فکر می کنند دیدن صحنه های مستهجن در فرزندان شان تأثیری ندارد یا چون آن را درک نمی کنند، مسئله را جدی نمی گیرند. این توهمی بیش نیست. بچه ها این مسئله را خوب درک می کنند و از آن تأثیر می پذیرند. این صحنه ها بر روح شان تأثیر منفی می گذارد و در بزرگ سالی ظهور می یابد. 6. فعالیت قوای سه گانه 7. احیای امر به معروف و نهی از منکر پس از تقویت ریشه های حجاب، شناخت معروف و اجرای امر به معروف و نهی از منکر تأثیر به سزایی در کنترل اجتماعی دارد. امر و نهی دینی، تکلیف عمومی است. زن، ناموس جامعه اسلامی است و همه باید در حفظ این گوهر الهی بکوشند.جامعه ی دینی، هیچ گونه تساهل و تسامحی را در این راستا برنمی تابد. بی اعتنایی در این راه پسندیده نیست ولی وسواس و بدگمانی هم کارساز نخواهد بود. مبنای طهارت و تقوا، تربیت و ایمان است. اگر فقط ترس پشتوانه ی پرهیز باشد، در جایی که چنین ترسی نیست، شخص از ارتکاب محرّمات پروا نخواهد داشت. پی آمد چنین فضایی، ایجاد نفاق و دورنگی و دوگانگی در معاشرت و پوشش و رفتار خواهد بود. 8. معرفی الگوهای تازه در پوشش فرجام سخن اگر عفاف بر روح کسی حاکم باشد، در رفتار و گفتار و نوع پوشش او تأثیر می گذارد و از میزان تحریکش خواهد کاست. چون سود و زیان عفاف متوجه کل جامعه است، تمام بهای آن را نباید زنان بپردازند بلکه مردان نیز باید از هر نوع رفتاری که به نوعی موجب تحریک جنسی است، خودداری کنند. هم چنین اگر برخی افراد، حجاب و پوشش اسلامی را رعایت کنند و شماری دیگر بدان بی اعتنا باشند، بر روحیه ی مردم اثر منفی می گذارد. کسانی که مسلمانی آن ها مبتنی بر ایمان و منطق قوی نیست، به تدریج، قیود شرعی را یکی پس از دیگری کنار می نهند و هویت و شخصیت شان را از دست می دهند. چون شخصیت جدید نیز با ساختار وجودی آن ها بیگانه است. دچار بی هویتی می شوند.[4] از این رو، تجاهر به فسق و تظاهر به گناه، گناه مضاعفی است. گناه آشکار از حالت فردی و حوزه ی خصوصی بیرون می آید و جنبه ی اجتماعی پیدا می کند و آثار منفی آن دامن گیر دیگران نیز می شود زیرا چنین شخصی با کارش، دیگران را به گناه، دعوت و تشویق می کند.در این میان، حکومت اسلامی، در راستای عمل به وظیفه ی خود در ایجاد محیط سالم برای رشد مادی و معنوی جامعه، باید از گناه آشکار جلوگیری کند.اگر روح توحید و خداباوری بر آدمی حاکم شود، با حفظ ارزش ها و اصالت ها، فرد و جامعه اصلاح خواهند شد و مردم، خدا را حاضر و ناظر بر رفتارهای خود خواهند دید
انتشار نشریه و کتاب، تشکیل میزگرد های ادبی، فراخوانی مقاله، تعیین موضوع حجاب برای انشا و پرسش مهر، به کارگیری هنرهای تصویری، مسابقات فرهنگی و … آثار مثبتی دارند. تولید برنامه ها و فیلم های مفید و آموزشی نیز در رادیو و تلویزیون اثری فراگیر دارد. رعایت کامل پوشش دینی بانوانی که در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی می کنند یا عکسی که با پوشش اسلامی در صفحات مطبوعات به چاپ می رسد، آثار مثبتی دارد، چنان که پوشش های غیر شرعی نیز آثار زیان بار و گسترده ای بر فرهنگ جامعه می گذارد.
5. نظارت بر رسانه های جمعی
تصویب قوانین جامع و دقیق در این زمینه در مجلس شورای اسلامی و عمل کردن بدون تساهل و تسامح قوه ی قضائیه به قوانین یاد شده، سبب می شود فرهنگ حجاب ترویج یابد. قوه ی قضائیه سهمی مهم در حفظ سلامت جامعه دارد و اوضاع اخلاقی جامعه، کارنامه ی گویای این دستگاه است. نظارت جدی و دل سوزانه ی مسئولان دولتی بر محیط های تحت نظارت آن ها نیز از جمله عوامل ترویج حجاب و پیش گیری از بدحجابی در ادارات دولتی است.
یکی دیگر از عوامل فهم، تعریف درست از پوشش متناسب با سن و شرایط کاری بانوان است. الگویی که با رعایت معیارهای شرعی، آزادی عمل بیش تری را برای زنان مسلمان فراهم آورد. افزون بر این، با معرفی الگوی پوشش و تنوع دادن در آن، می توان تا حدود زیادی به نیازهای بانوان پاسخ داد.
از آن چه گذشت در می یابیم که طهارت و پاک دامنی، اصلی محوری در بینش اسلامی است. اسلام برای طهارت روحی و عفت عمومی، ارزش زیادی قائل است. تشریع برخی احکام مانند حجاب برای پیش گیری از تحریک جنسی است که با بهره گیری از پوشش مناسب بدن و خودداری از رفتارهای تحریک آمیز در مقابل نامحرم، محقق می شود. در حقیقت، عفاف، امری درونی است.
حجاب، ارزشى است منطبق با طبیعت انسان؛ برهنگى و حرکت به سمت اختلاطِ هرچه بیشتر دو جنس با یکدیگر و افشاء شدن اینها در مقابل یکدیگر، یک حرکت خلاف طبیعى و خلاف خواست انسانى است… حجاب، ارزشى است منطبق با طبیعت انسان؛ برهنگى و حرکت به سمت اختلاطِ هرچه بیشتر دو جنس با یکدیگر و افشاء شدن اینها در مقابل یکدیگر، یک حرکت خلاف طبیعى و خلاف خواست انسانى است. شرع مقدّس اسلام هم براى این حدودى را معیّن و مشخص کرده است. حال چگونه این منطق را در اذهان عمومی روشن کنیم؟ 
