یازهرا سلام الله علیها
یاحبیب الباکین
بغض اول:
گریه اول:
اقامه ی مجلس عزا در سیره معصومین (ع)
امام صادق(ع) به فضیل ابن یسار فرمود:
تَجلِسونَ و تُحَدِّثون؟
قال: نعم جُعِلتُ فِداک.
قال: انَّ تلک المَجالِسَ اُحِبُّها.
آیا مجالس عزا به پا میکنید و برای یکدیگر حدیث می گویید؟
عرض کرد: بله فدایت شوم.
امام فرمودند: این گونه مجالس را دوست دارم
فَاَحیوا اَمرَنا با فُضَیلُ فَرَحِمَ اللهُ مَن اَحیی اَمرَنا.
پس امر ما را زنده گردانید که هرکس امر ما را زنده کند مورد لطف خداوند خواهد بود.
یا فُضَیل مَن ذُکِرُنا عندَه فَخَرَج مَن عَینَیهِ مِثلَ جّناحِ الذُّبابُ غَفَراللهُ لَهُ ذُنوبَه ولَو کانَت اکثَر مِن زَبَدِ البَحر.
ای فضیل! هرکس از ما یاد کند و یا در کجلسیباشد که نزد او از ما یاد کنند و به اندازه بال مگسی، اشک بریزد، خداوند گناهانش را می آمرزد گرچه از اندازه ی کف دریاها بیشتر باشد.
.
((بحار الانوار، ج44، ص282))