پذیرایی ویژه در تونل وحشت!

عراقی ها رسم داشتند که هر وقت می خواستند عده ای را به اردوگاهی منتقل کنند، جلوی در اردوگاه، حدود 40 – 50 سرباز رو به روی هم قرار می دادند و یک راهرو درست می کردند.
اسرا مجبور بودند که از این راهرو عبور کنند و سربازان نیز که از قبل با در دست داشتن باتوم، کابل، نبشی، چوب، طناب های ضخیم، تسمه و . . . آماده بودند، شروع می کردند به زدن اسرا. خلاصه هرکس به پایان راهرو می رسید؛ دست کم 20-30 ضربه – از انواع مختلف ! – به سر و صورتش می خورد و گاهی همین ضربه ها، چشم بچه ها را از حدقه بیرون می آورد.
بچه ها در چنین مواقعی از آیات الهی و ادعیه کمک می گرفتند و با یاد خداوند، قدم در تونل می گذاشتند. (معمولاً بچه ها به این راهرو ، «تونل وحشت» یا«دیوار مرگ» می گفتند.)

آزاده عزیز رحیم آقایی


+نوشته شده در پنج شنبه 92 بهمن 3ساعت ساعت 1:0 عصرتوسط <مدیر وب(حامد)> | نظر بدهید