پیامبر خدا حضرت محمد(ص) فرموده اند: المَرَضُ سَوطُ الله فِی الاَرضِ یُوَدَبُ بِه عِبادَه؛ بیماری تازیانه ی خداوند در زمین است که با آن، بندگان خویش را ادب می نماید، و همچنین ایشان می فرمایند: اگر سه چیز در انسان نبود، هیچ چیز سرِ او را فرود نمی آورد: بیماری، فقر و مرگ. اینها همه در انسان وجود دارد و با این حال، انسان همچنان گستاخ است.
علاوه بر این امام صادق(ع) دراین باره می فرمایند: اگر بنا نبود هیچ درد و رنجی به انسان نرسد، انسان به کدامین وسیله از زشتی ها دامن می کشید و در برابر خداوند فروتنی می کرد و با مردم مهربانی می ورزید؟ آیا نمی بینید انسان را که در هنگامی که دردی او را فرا می گیرد فروتن می شود، و سرِ تسلیم فرود می آورد و بر درگاه پروردگار خویش عافیت می جوید و دست به صدقه می گشاید؟ و همچنین ایشان فرموده اند که: خداوند متعال بیماری را نه برای غضب بربندگانش بلکه برای تادیب و ادب نمودنشان برآن ها فرو می فرستد.
پی نوشت ها:1- بحارالانوار، ج72: 53 ؛ ج78: 158؛ ج95: 18.
2- کنز العمال، ج3: 306.
3- دانش نامه احادیث پزشکی، ج1: 139.
